qurğuşunlanmaq — 1. t siz. Qurğuşuna çevrilmək, qurğuşun kimi olmaq. 2. məch. İçinə qurğuşun tökülmək, yaxud qurğuşunla suvanmaq, qurğuşunla örtülmək, üzərinə qurğuşun çəkilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
plomb — <lat. – qurğuşun> 1. Bağlanmış qapılara, qablaşdırılmış mallara, qapalı qutulara və s. yə asılan, üzərinə damğa basılmış qurğuşun və ya başqa materialdan hazırlanmış möhür növü. Qutuya plomb vurmaq. 2. Dişdəki oyuğu doldurmaq üçün işlədilən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurğuşunlu — sif. Tərkibində qurğuşun olan, qurğuşun qatışığı olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəlli — (Oğuz) ləpəsi çıxarılıb yerinə qurğuşun doldurulmuş qoz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sılfant — (Lənkəran) balıq torunda olan qurğuşun halqa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
rəsas — ə. 1)qurğuşun; 2) qalay … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alüminium — is. <lat.> kim. Çəkic altında asan döyülüb yayıla bilən gümüş rəngli yüngül metal. Alüminium ancaq birləşmələr şəklində tapılır. Kimyəvi elementlərdən isə alüminium, volfram, nikel, kobalt, qurğuşun və radioaktiv metalların yeni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarpanaq — is. Metal, daş parçası, qırıntı; qəlpə. Yan yörəyə şarıltı ilə daşkəsək və metal çarpanaqları töküldü. Ə. Ə.. // Topda, tüfəngdə saçma kimi istifadə edilən qurğuşun və s. metal qırıntıları; qəlpə. Toplar, ağır toplar verməyir aman; Qırılmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarpara — is. Metal, daş parçası, qırıntı; qəlpə. Yan yörəyə şarıltı ilə daşkəsək və metal çarpanaqları töküldü. Ə. Ə.. // Topda, tüfəngdə saçma kimi istifadə edilən qurğuşun və s. metal qırıntıları; qəlpə. Toplar, ağır toplar verməyir aman; Qırılmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
